Ναζισμός
Για την αναδημοσίευση
Μπέτσα-Βέτσα Αργυρώ
Ο Ναζισμός ή Εθνικοσοσιαλισμός είναι μορφή φασισμού που ενσωματώνει τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Ήταν η ιδεολογία του ναζιστικού κόμματος, που επέβαλε δικτατορικό καθεστώς στη Γερμανία το 1933 μέχρι το 1945, και συναφών κινημάτων σε άλλες χώρες. Ο ναζισμός αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1920 από επιδράσεις του παγγερμανισμού, της άκρας δεξιάς και της αντικομουνιστικής κουλτούρας των Φράικορπς που δρούσαν στη Γερμανία μετά τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο. Στους κύριους σκοπούς του ανήκε η αντικατάσταση του δημοκρατικού συστήματος με ένα καθεστώς που θα βασιζόταν στην αρχή της «κοινότητας» με την έννοια της εθνικής και βιολογικής ενότητας με επικεφαλής τον αρχηγό τους, το Χίτλερ.
Δεν είναι βέβαιο το κατά πόσο υπήρξε μια ενιαία εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία. Σχετικά με το θέμα αυτό, ο Χανς Φρανκ (γενικός διοικητής της κατεχόμενης Πολωνίας) κατέθεσε στις δίκες της Νυρεμβέργης ότι υπήρξαν σε αριθμό τόσοι εθνικοσοσιαλισμοί, όσο υπήρξαν και εθνικοσοσιαλιστές. Το ερώτημα παραμένει ανοιχτό, αφού είναι άγνωστο εάν ο εθνικοσοσιαλισμός θα επιβίωνε χωρίς τον Φύρερ, τον κεντρικό πυρήνα δηλαδή, γύρω από τον οποίο είχε χτιστεί ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Ο Χίτλερ οραματίστηκε την οργάνωση μιας νέας κοινωνίας θεμελιωμένης σε μια στενή εθνική ενότητα, στις ακατέργαστες αρετές του αγρότη, του τεχνίτη, του στρατιώτη, στην αυστηρή πειθαρχία και την αυτοθυσία του ατόμου προς χάριν της κοινότητας, αρετές που πηγάζουν από την ελληνική αρχαιότητα και συγκεκριμένα από την δόξα της στρατοκρατικής Σπάρτης. Συχνά ως φιλόσοφοι του εθνικοσοσιαλισμού προβάλλονται ο Νίτσε και ο Πλάτων, ενώ για τους εθνικοσοσιαλιστές υπενθυμίζεται η ρήξη μεταξύ φιλοσόφων και ειδικότερα κατά των Στωικών, των οποίων την θεωρία θεωρούν εκφυλισμένη και φιλοσημιτική.[1]
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
Όπως και ο φασισμός στην Ιταλία, τον οποίο ο ίδιος ο Μουσολίνι χαρακτήριζε ως «συγχώνευση του κεφαλαίου και του κράτους», έτσι και οι εθνικοσοσιαλιστές υποστηρίχθηκαν οικονομικά από Γερμανούς όπως επίσης και ξένους επιχειρηματίες ως ανάχωμα ενάντια στο μπολσεβικισμό. Ο Χίτλερ γοητεύτηκε από συγκεκριμένες σοσιαλιστικές ιδέες και τοποθετήσεις, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του, τον Ιούλιο 1932 στο περιοδικό Λίμπερτυ «Ο σοσιαλισμός είναι η επιστήμη που έχει ως κύριο μέλημά της το κοινό καλό. Ο σοσιαλισμός δεν είναι ίδιος με τον κομμουνισμό. Ο μαρξισμός δεν είναι σοσιαλισμός. Οι μαρξιστές οικειοποιήθηκαν τον όρο διαστρεβλώνοντας τη σημασία του. Εγώ θα δώσω τον σοσιαλισμό πίσω στους σοσιαλιστές. Ο σοσιαλισμός είναι ένας παλαιός, άριος και γερμανικός θεσμός. Οι πρόγονοί μας ζούσαν σε ορισμένα εδάφη και καλλιεργούσαν την ιδέα του κοινού καλού. Ο μαρξισμός δεν μπορεί να θεωρείται σοσιαλισμός. Αντίθετα με τον μαρξισμό, ο σοσιαλισμός δεν απορρίπτει την ιδιωτική περιουσία. Αντίθετα με τον μαρξισμό, δεν καταργεί την προσωπικότητα του ατόμου. Αντίθετα με τον μαρξισμό, ο σοσιαλισμός είναι πατριωτικός. Θα μπορούσαμε να έχουμε βαπτίσει το κόμμα μας Φιλελεύθερο Κόμμα, αποφασίσαμε όμως να ονομαστούμε εθνικοσοσιαλιστές. Δεν είμαστε διεθνιστές· ο δικός μας σοσιαλισμός είναι εθνικός. Απαιτούμε από το κράτος να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των παραγωγικών τάξεων με γνώμονα τη φυλετική αλληλεγγύη. Για μας κράτος και φυλή είναι το ίδιο πράγμα».
ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ
Οι Εθνικοσοσιαλιστές διακηρύσσουν ότι η φυλετική και πολιτισμική σύγκρουση μεταξύ Ανατολής και Δύσης κρατεί από το αρχαίο παρελθόν και οι Εβραίοι ευθύνονται για την εξολόθρευση της Αρείας φυλής. Μνημονεύονται για αυτό τον λόγο οι Αυτοκράτορες Τίτος, Αδριανός αλλά και οι Μηδικοί Πόλεμοι κατά των Εβραίων. Ο γερμανικός αντισημιτισμός όμως, προήλθε από διαφορετικές και εν μέρει αντιφατικές κοινωνικές κατευθύνσεις. Βάσει αυτών, οι Εβραίοι είχαν την ευθύνη για οποιαδήποτε κοινωνική κρίση, όπως την ανεργία, την αστικοποίηση, την ερήμωση της επαρχίας, κλπ. Μια εθνικοσοσιαλιστικής προελεύσεως θεωρία συνωμοσίας τούς παρουσίαζε ως υπαίτιους του σοβιετικού μπολσεβικισμού, όπως συγχρόνως και του θανάσιμου εχθρού του, της αγγλοαμερικανικής κεφαλαιοκρατίας, κοινός στόχος των οποίων ήταν η σύνθλιψη της Γερμανίας. Γενικώς οι Εβραίοι θεωρούνταν αποσυνθετικό στοιχείο για την κοινωνία, καθώς επίσης και κατωτέρα φυλή. Οι Εθνικοσοσιαλιστές έστησαν ολόκληρη επιχείρηση (Επιχείρηση Ράινχαρντ) για να εξοντώσουν όλους τους Εβραίους τόσο στην Γερμανία όσο και στις κατεχόμενες χώρες. Δημιουργήθηκαν, έτσι, ταΝαζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης, στα οποία βρήκαν τον θάνατο περίπου 6.000.000 Εβραίοι.
ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Εθνικοσοσιαλισμός στην Ελλάδα υπήρξε κατά τη διάρκεια του δικτατορικού καθεστώτος του Ιωάννη Μεταξά 1936 - 1940 ο οποίος, όμως στάθηκε αντίθετος του γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού και του ιταλικού Φασισμού, ενώ κατά την διάρκεια της κατοχής ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Μερκούρη το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Στην Ελλάδα, στις ημέρες μας, εκφραστής του Εθνικοσοσιαλισμού είναι το κόμμα της Χρυσής Αυγής.
ΝΕΟΝΑΖΙΣΜΟΣ
Νεοναζισμός αποκαλούνται τα διάφορα κινήματα που σκοπό έχουν την επανεμφάνιση του ναζισμού και τα οποία αναπτύχθηκαν μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου πόλεμου. Ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός και η ξενοφοβία αποτελούν ιδεολογικές βάσεις του νεοναζισμού. Υποστηρίζεται επίσης η άρνηση του Ολοκαυτώματος όπως και ότι δεν έχουν θέση στον κόσμο οι Αθίγγανοι και οι ομοφυλόφιλοι, ενώ εξυμνούνται η άρια και η γερμανική φυλή. Τα κινήματα αυτά συνήθως χρησιμοποιούν ναζιστικά σύμβολα και είναι απολογητικά ή και εκφράζουν θαυμασμό προς τον Αδόλφο Χίτλερ.
Ο όρος είναι πολύ αόριστος, και γι' αυτό το λόγο πολλοί λίγοι άνθρωποι τον υιοθετούν. Σε όλο τον κόσμο, πολύ συχνά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τείνουν να αποκαλούν νεοναζί οποιονδήποτε εκφράζει ρατσιστικές απόψεις. Η πλειοψηφία των οπαδών τέτοιων κινημάτων δεν χρησιμοποιούν τον όρο Νεοναζισμός αλλά τον όρο Εθνικοσοσιαλισμός για να περιγράψουν τα πιστεύω τους. Πολλοί από αυτούς υιοθετούν τον όρο Εθνικοσοσιαλισμός, επειδή δεν θέλουν να συσχετιστούν με την Ναζιστική Γερμανία και άλλοι επειδή βρίσκουν τον όρο Νεοναζισμός ανακριβή και παραπλανητικό.
Για την αναδημοσίευση
Μπέτσα-Βέτσα Αργυρώ
Ο Ναζισμός ή Εθνικοσοσιαλισμός είναι μορφή φασισμού που ενσωματώνει τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Ήταν η ιδεολογία του ναζιστικού κόμματος, που επέβαλε δικτατορικό καθεστώς στη Γερμανία το 1933 μέχρι το 1945, και συναφών κινημάτων σε άλλες χώρες. Ο ναζισμός αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1920 από επιδράσεις του παγγερμανισμού, της άκρας δεξιάς και της αντικομουνιστικής κουλτούρας των Φράικορπς που δρούσαν στη Γερμανία μετά τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο. Στους κύριους σκοπούς του ανήκε η αντικατάσταση του δημοκρατικού συστήματος με ένα καθεστώς που θα βασιζόταν στην αρχή της «κοινότητας» με την έννοια της εθνικής και βιολογικής ενότητας με επικεφαλής τον αρχηγό τους, το Χίτλερ.
Δεν είναι βέβαιο το κατά πόσο υπήρξε μια ενιαία εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία. Σχετικά με το θέμα αυτό, ο Χανς Φρανκ (γενικός διοικητής της κατεχόμενης Πολωνίας) κατέθεσε στις δίκες της Νυρεμβέργης ότι υπήρξαν σε αριθμό τόσοι εθνικοσοσιαλισμοί, όσο υπήρξαν και εθνικοσοσιαλιστές. Το ερώτημα παραμένει ανοιχτό, αφού είναι άγνωστο εάν ο εθνικοσοσιαλισμός θα επιβίωνε χωρίς τον Φύρερ, τον κεντρικό πυρήνα δηλαδή, γύρω από τον οποίο είχε χτιστεί ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Ο Χίτλερ οραματίστηκε την οργάνωση μιας νέας κοινωνίας θεμελιωμένης σε μια στενή εθνική ενότητα, στις ακατέργαστες αρετές του αγρότη, του τεχνίτη, του στρατιώτη, στην αυστηρή πειθαρχία και την αυτοθυσία του ατόμου προς χάριν της κοινότητας, αρετές που πηγάζουν από την ελληνική αρχαιότητα και συγκεκριμένα από την δόξα της στρατοκρατικής Σπάρτης. Συχνά ως φιλόσοφοι του εθνικοσοσιαλισμού προβάλλονται ο Νίτσε και ο Πλάτων, ενώ για τους εθνικοσοσιαλιστές υπενθυμίζεται η ρήξη μεταξύ φιλοσόφων και ειδικότερα κατά των Στωικών, των οποίων την θεωρία θεωρούν εκφυλισμένη και φιλοσημιτική.[1]
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
Όπως και ο φασισμός στην Ιταλία, τον οποίο ο ίδιος ο Μουσολίνι χαρακτήριζε ως «συγχώνευση του κεφαλαίου και του κράτους», έτσι και οι εθνικοσοσιαλιστές υποστηρίχθηκαν οικονομικά από Γερμανούς όπως επίσης και ξένους επιχειρηματίες ως ανάχωμα ενάντια στο μπολσεβικισμό. Ο Χίτλερ γοητεύτηκε από συγκεκριμένες σοσιαλιστικές ιδέες και τοποθετήσεις, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του, τον Ιούλιο 1932 στο περιοδικό Λίμπερτυ «Ο σοσιαλισμός είναι η επιστήμη που έχει ως κύριο μέλημά της το κοινό καλό. Ο σοσιαλισμός δεν είναι ίδιος με τον κομμουνισμό. Ο μαρξισμός δεν είναι σοσιαλισμός. Οι μαρξιστές οικειοποιήθηκαν τον όρο διαστρεβλώνοντας τη σημασία του. Εγώ θα δώσω τον σοσιαλισμό πίσω στους σοσιαλιστές. Ο σοσιαλισμός είναι ένας παλαιός, άριος και γερμανικός θεσμός. Οι πρόγονοί μας ζούσαν σε ορισμένα εδάφη και καλλιεργούσαν την ιδέα του κοινού καλού. Ο μαρξισμός δεν μπορεί να θεωρείται σοσιαλισμός. Αντίθετα με τον μαρξισμό, ο σοσιαλισμός δεν απορρίπτει την ιδιωτική περιουσία. Αντίθετα με τον μαρξισμό, δεν καταργεί την προσωπικότητα του ατόμου. Αντίθετα με τον μαρξισμό, ο σοσιαλισμός είναι πατριωτικός. Θα μπορούσαμε να έχουμε βαπτίσει το κόμμα μας Φιλελεύθερο Κόμμα, αποφασίσαμε όμως να ονομαστούμε εθνικοσοσιαλιστές. Δεν είμαστε διεθνιστές· ο δικός μας σοσιαλισμός είναι εθνικός. Απαιτούμε από το κράτος να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των παραγωγικών τάξεων με γνώμονα τη φυλετική αλληλεγγύη. Για μας κράτος και φυλή είναι το ίδιο πράγμα».
ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ
Οι Εθνικοσοσιαλιστές διακηρύσσουν ότι η φυλετική και πολιτισμική σύγκρουση μεταξύ Ανατολής και Δύσης κρατεί από το αρχαίο παρελθόν και οι Εβραίοι ευθύνονται για την εξολόθρευση της Αρείας φυλής. Μνημονεύονται για αυτό τον λόγο οι Αυτοκράτορες Τίτος, Αδριανός αλλά και οι Μηδικοί Πόλεμοι κατά των Εβραίων. Ο γερμανικός αντισημιτισμός όμως, προήλθε από διαφορετικές και εν μέρει αντιφατικές κοινωνικές κατευθύνσεις. Βάσει αυτών, οι Εβραίοι είχαν την ευθύνη για οποιαδήποτε κοινωνική κρίση, όπως την ανεργία, την αστικοποίηση, την ερήμωση της επαρχίας, κλπ. Μια εθνικοσοσιαλιστικής προελεύσεως θεωρία συνωμοσίας τούς παρουσίαζε ως υπαίτιους του σοβιετικού μπολσεβικισμού, όπως συγχρόνως και του θανάσιμου εχθρού του, της αγγλοαμερικανικής κεφαλαιοκρατίας, κοινός στόχος των οποίων ήταν η σύνθλιψη της Γερμανίας. Γενικώς οι Εβραίοι θεωρούνταν αποσυνθετικό στοιχείο για την κοινωνία, καθώς επίσης και κατωτέρα φυλή. Οι Εθνικοσοσιαλιστές έστησαν ολόκληρη επιχείρηση (Επιχείρηση Ράινχαρντ) για να εξοντώσουν όλους τους Εβραίους τόσο στην Γερμανία όσο και στις κατεχόμενες χώρες. Δημιουργήθηκαν, έτσι, ταΝαζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης, στα οποία βρήκαν τον θάνατο περίπου 6.000.000 Εβραίοι.
ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Εθνικοσοσιαλισμός στην Ελλάδα υπήρξε κατά τη διάρκεια του δικτατορικού καθεστώτος του Ιωάννη Μεταξά 1936 - 1940 ο οποίος, όμως στάθηκε αντίθετος του γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού και του ιταλικού Φασισμού, ενώ κατά την διάρκεια της κατοχής ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Μερκούρη το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Στην Ελλάδα, στις ημέρες μας, εκφραστής του Εθνικοσοσιαλισμού είναι το κόμμα της Χρυσής Αυγής.
ΝΕΟΝΑΖΙΣΜΟΣ
Νεοναζισμός αποκαλούνται τα διάφορα κινήματα που σκοπό έχουν την επανεμφάνιση του ναζισμού και τα οποία αναπτύχθηκαν μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου πόλεμου. Ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός και η ξενοφοβία αποτελούν ιδεολογικές βάσεις του νεοναζισμού. Υποστηρίζεται επίσης η άρνηση του Ολοκαυτώματος όπως και ότι δεν έχουν θέση στον κόσμο οι Αθίγγανοι και οι ομοφυλόφιλοι, ενώ εξυμνούνται η άρια και η γερμανική φυλή. Τα κινήματα αυτά συνήθως χρησιμοποιούν ναζιστικά σύμβολα και είναι απολογητικά ή και εκφράζουν θαυμασμό προς τον Αδόλφο Χίτλερ.
Ο όρος είναι πολύ αόριστος, και γι' αυτό το λόγο πολλοί λίγοι άνθρωποι τον υιοθετούν. Σε όλο τον κόσμο, πολύ συχνά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τείνουν να αποκαλούν νεοναζί οποιονδήποτε εκφράζει ρατσιστικές απόψεις. Η πλειοψηφία των οπαδών τέτοιων κινημάτων δεν χρησιμοποιούν τον όρο Νεοναζισμός αλλά τον όρο Εθνικοσοσιαλισμός για να περιγράψουν τα πιστεύω τους. Πολλοί από αυτούς υιοθετούν τον όρο Εθνικοσοσιαλισμός, επειδή δεν θέλουν να συσχετιστούν με την Ναζιστική Γερμανία και άλλοι επειδή βρίσκουν τον όρο Νεοναζισμός ανακριβή και παραπλανητικό.